สังคมจะนิยมอะไรก็เชิญเถิด สร้างค่านิยมกันไปตามแต่จะต้องการ
ข้าพร้อมเรียนรู้ และ รู้จักค่านิยมเหล่านั้น
หากเพียงแต่บังเอิญว่า
ข้านั้นมีสิ่งที่เป็น ...ข้านิยม... อยู่แล้ว
ข้าโชคดี ที่ข้ายังมีพื้นที่แสดงออกเบา ๆ ของข้าเอง
ข้าโชคดี ที่ข้านั้นก็มิได้สนใจ ว่าจะมีใครมาวิภากษ์ข้าอย่างไร
ข้ายังนิยมชมชอบและสนใจในการใช้ชีวิตของข้าเอง
ข้านั้นมีความสุข เกินกว่าที่จะกลัวถูกวิภากษ์
ข้านั้นมีความสุข เกินกว่าจะรอความนิยมชมชอบและสนใจการใช้ชีวิตของข้าจากผู้อื่น
ใช่แล้ว ...ข้านั้นมีความสุข
แน่นอนว่า
ข้านั้นเข้าใจดี หากข้าไม่สนใจที่จะทำตามค่านิยมเช่นนี้
ข้าอาจจะโดดเดี่ยวหรือถูกปล่อยให้อดตายเข้าสักวันหนึ่ง
ข้านั้นเข้าใจดี เรื่องของข้าอาจจะกลายเป็นเรื่องเล่าอันแสนสนุกของใคร ๆ
แต่ข้านั้นก็มิได้สนใจ ใคร ๆ ต่างเพียงแค่กำลังพยายามหาความสุขจากผู้อื่นก็เท่านั้น
ใช่แล้ว ...ข้านั้นเข้าใจดี
ข้ารู้จักความยิ่งใหญ่ของข้าบนพื้นที่อันเป็นจุดยืนของข้าเอง ฯ
