ยังแก่ไม่ได้

พี่เอกกี้: น้องบี (นามสมมติ) อยู่ปีรัยแล้วอ่ะ? จะจบยังนะ?
น้องบี : ยัง…อยู่ปีสอง
พี่เอกกี้: อ่าว ไม่ใช่ปีสามหรอ งงรุ่นแล้ว
น้องบี : ย้ายมาจากมหาสารคามอ่ะ
พี่เอกกี้: อ่อ ก็ว่าทำไมช้าไปปีนึง นึกว่าพี่แก่แล้วหลงๆ ลืมๆ ซะอีก
น้องบี : เหอๆ
พี่เอกกี้: ยังไม่แก่เนอะ
น้องบี : สงสัยพี่เอกกี้จะแก่แล้วจริงๆ
พี่เอกกี้: เอ้ย…ยังดิ ยังแก่ไม่ได้ รอน้องเป็ดน้อย (นามสมมติ) อยู่
น้องบี : จร้า สวดยอด
พี่เอกกี้: ฮ่าๆๆ
น้องบี : แล้วน้องเขาว่าไงอ่ะ?
พี่เอกกี้: ว่าไงล่ะ? ก็ปีแรกบอกว่า “นั่นแหละๆ ทำใจเหอะ”
น้องบี : . . .
พี่เอกกี้: ปีที่ต่อมาบอกว่า “คนไม่ใช่ ยังไงมันก็ไม่ใช่อ่ะ”
น้องบี : . . .
พี่เอกกี้: ปีที่แล้วบอกว่า “ก็รักแบบพี่ชาย จะให้เค้าทำยังไงอ่าาาา”
น้องบี: . . .
พี่เอกกี้: เดี๋ยวปีนี้ก็ว่าจะถามใหม่ ฮ่าๆๆๆ
น้องบี : . . .
พี่เอกกี้ : จะให้จนเธอกว่าเธอจะรัก บอกรักเธอจนกว่าเธอนั้นจะยอม…

น้องบี : 55555555555555555555
พี่เอกกี้: แต่คนไม่ได้อยู่ด้วยกันอ่ะนะ ก็คงยาก
น้องบี : . . .
พี่เอกกี้: แต่ไม่เป็นไรหรอก ก็เค้ารักของเค้าอ่ะ  (>///<
น้องบี : อิอิ

(ควันหลงวาเลนไทน์นิดๆ คัดลอกมาจากบทสนทนาจริงๆ บนเฟสบุค)